unytte

"kan me ikkje berre snakka om noko anna for ein gongs skuld?" tenkte ho, og lengta etter å bli plukka opp av ei gigantisk utgåve av slike spelemaskin-armar dei har på tivoli og sett ned att ein heilt annan stad, utanfor glasboksen ho sat inne i. men ho heldt fram med å nikka, kjøpte ein ny øl og det slo henne at til og med dei som var aller reddast for å bli eldre allereie var minst fire år føre henne sjølv.

ho gjekk fort, fort, oppover, oppover, og brått var vegen full av snø. ikkje ein gong den kulaste joggeskomodellen eller den mest strålande white knight kunne redda henne no